روزهاي ما

    عزيز دلم دقيقا يك سالي مي شه كه اين جا سكوت كردم و نبودم.  وقتي شبها چشماي قشنگتو روي هم مي ذاري و به دنيايي شيرين تر از زمين مي ري، اشك توي چشمام جمع مي شه كه امروز هم گذشت و من يك روز فاصله گرفتم از تو و دنياي قشنگت.  با خودم فكر مي كنم نكنه امروز از اين دردانه خدا خوب مراقبت نكردم؟ نكنه اين امانت خدا رو آزرده باشم؟ نكنه اين هستي من داره بزرگ مي شه و ديگه منو نمي خواد؟ نكنه براش مادري نكردم و هزار هزار نكنه ديگه حتا به مرگ و نبودنم در كنارت و اين كه نكنه نباشم تا باليدنت رو ببينم؟   خدايا دختركم رو به خودت مي سپارم.   ...